[film] Alicja w Krainie Czarów Burtona

Aliyah

Napisałam tą recenzję jakiś czas temu, więc teraz ją zamieszczam, by i moich tworów nie zabrakło w tym dziale. Razz

Słyszeliście kiedyś o Alicji z Krainy Czarów? Takiej małej dziewczynce z blond włosami, która pewnego pięknego dnia wpadła do króliczej nory? Tak? W takim razie teraz słodkie dziewczę urosło. Ma już dziewiętnaście lat, niezrozumiałe dla bliskich poglądy i śmiertelnie nudnego, bardzo wątpliwej urody kandydata na narzeczonego.
Kiedy Tim Burton decyduje się na nakręcenie kolejnego filmu możemy oczekiwać po nim paru rzeczy: ścieżki dźwiękowej zapewniającej odpowiedni klimat , kapitalnych aktorów i wyjątkowej historii.
Osobiście zaliczam się do licznego kręgu entuzjastów Burtona, więc kiedy tylko dowiedziałam się, że ma zamiar nakręcić adaptację filmową „Alicji z Krainy Czarów” z niecierpliwością wypatrywałam daty premiery dzieła.
„Alicja” doczekała się wielu ekranizacji, zarówno animowanych jak i filmowych. Dlaczego w takim razie warto obejrzeć kolejną z nich? Co akurat ta adaptacja ma w sobie wyjątkowego?
Między innymi wcześniej wspomnianą historię. Scenarzystka bardzo brutalnie potraktowała oryginalną wersję: najpierw rozpłaszczyła wałkiem dodając do niej drugi tom powieści pt:”Alicja po drugiej stronie lustra”,następnie uiekła ją w piekarniku, a na koniec schrupała na podwieczorek połowę tego co zostało.
Lecz nie przejmujcie się: filmowi zmiana wyszła na dobre. W efekcie Alicja musi walczyć o Krainę Czarów z Czerwoną Królową oraz jej triumfatorem: potworem Żaberzwłokiem.
Teraz przejdźmy do obsady. Tim Burton ma dwie muzy: Helenę Bonham, którą w każdym kolejnym filmie charakteryzuje na coraz brzydszą i Johnego Deppa, z którego z kolei usilnie stara się zrobić szaleńca. Helena tym razem wcieliła się w rolę Królowej Kier, pieszczotliwie nazywanej przez poddanych „Czerwonym Czerepem”. Jest to bezlitosna władczyni Krainy Czarów, cierpiąca na szybko postępującą megalomanię.
Jednak mimo wszystkich „zalet” tej postaci największą uwagę przyciąga Szalony Kapelusznik, którego Królowa Kier niezmiennie próbuje sktócić o jego rudą głowę. Jest to były bazen Białej Królowej, ubierający się w dziurawy cylinder i podarty płaszcz, śmiejący się z własnych dowcipów i bez względu na wszystko lojalny wobec Alicji. Wciela się w niego Johny Depp, który po raz kolejny dowiódł, że potrafi uwieść kobietę, nawet będąc wariatem.Jest to zdecydowanie najzabawniejsza postać z całego filmu. Warto zainteresować się również Mią Wasikowską, odtwórczynią roli Alicji. Doskonale zagrała dziewczynę, na początku zagubioną wśród fantastycznych tworów nowego świata, z czasem nabierającą pewności siebie. Ogromne brawa należą się także Anne Hathway (Biała Królowa), wytrwale walczącej ze swą złą siostrą, Crispinowi Gloverowi (Skazeusz), stale spełniającemu zachcianki Królowej Kier, kotu z Cheshire, który opanował sztukę znikania, gąsienicy Absolem, wyroczni uwielbiającej fajkę wodną oraz bliźniakom Dyludyludi i Dyludyludam, porozumiewającym się w bardzo nietypowy sposób.
Efektom dźwiękowym zawdzięczamy tak nietypowy klimat filmu, lecz mimo udanej ścieżki dźwiękowej zdecydowanie największym walorem produkcji jest wizualizacja. Zarówno charakteryzacja aktorów jak i efekty specjalne są fenomenalne i nie zostawiają już miejsca dla wyobraźni.
Zdecydowanie odradzam zabierania do kina na „Alicję“ pociech, które nie ukończyły dziesiątego roku życia, gdyż Burton nawet kręcąc bajkę wprowadza do fabuły brutalne egzekucje, sceny walk i męczy głównych bohaterów jak tylko może.
To wszystko razem tworzy obraz mrocznego jak i pięknego świata, lecz mimo wszystkich zalet filmu szkoda, że Burton z tą produkcją nie poszedł w tą samą stronę co z pełnymi groteski „Sokiez z Żuka“ czy „Gnijącą Panną Młodą“. Film, mimo kilku potknięć, może nie jest rewelacyjny, ale na pewno bardzo dobry. Sympatykom „Alicji“, reżysera, jak i po prostu dobrego kina – zdecydowanie polecam.

Rose

,,Alicja..'' bardzo mi się się podobała. Szczerze mówiąc, muszę się przyznać, ze byłam na niej w kinie z trzy razy. Raz z koleżanką która uwielbia Deppa, raz z koleżanką, która krzyczała i zamykała oczy przy każdej brutalnej scenie i raz sama. I za każdym razem wychodziłam z niedosytem. Moje pierwsze wrażenie- dałabym sobie rękę uciąć, żeby zaprojektować kostiumy do tego filmu. Ktoś , kto to zrobił powinien dostać jakąś nagrodę, zwłaszcza za kostium Białej Królowej, nie mówiąc o Kapeluszniku. A tak na marginesie- czy wam też się wydawało, że między nim, a Alicją coś jest?

An.

Aliyah

Carrot · Wysłany: Wto 18:09, 29 Mar 2011 Temat postu:

Film mi się bardzo podobał. Ale kolejny raz bym nie chciała go oglądać. Co do Kapelusznika i Alicji to mi też przez cały film wydawało się, że coś między nimi jest. Ciągle tylko myślała "Sorry, ale przecież ona jest jakby nastolatką, a on starym facetem! Zboczony reżyser to wymyślił." Na końcu to byłam pewna, że się pocałują Jezyk

vivienne · Wysłany: Wto 18:38, 29 Mar 2011 Temat postu:

Film niesamowity, jak wszystkie filmy Tima Burtona.
Ogromnie mi się podobał Shocked

Świetna recenzja Mruga

Jazz

Recenzja udana i rzeczywiście film jest bardzo dobry. Spodobał mi się i mam nawet na komórce cały film z dubbingiem. Jakby ktoś chciał, służę pomocą

.
Świetne role Bohnam Carter i Deppa. Mia również nie kryje się z talentem, ale jest jeszcze młoda i dużo przed nią drzwi do świetlanej przyszłości.
Film bardzo inspirujący, mroczny, ale optymistyczny z dawką dużego humoru.
Do tego świetny dubbing Królowej Kier, Kapelusznika i Białej Królowej Mruga

.