Fan fick by ELiana ,,Pamiętnik"

ELiana · Gość

To tak, zanim zacznę pisać
1. niektóre rzeczy sama zmyśliłam
2.ciekawostka ETAP zaczął się o 10. 18 a ja urodziłam się o 10. 18 tyle, że 8 8 1997
3. Będzie dość krótkie, to będzie pamiętnik Sama,9 rzecz jasna ominę to z Laną, bo oni nie wiedzieli o niej, najwyżej potem do niej wrócę) w komentarzach piszcie, kogo z bohaterów pamiętnik chcecie, żebym napisała.

10 XI
To miał być zwykły szkolny dzień, wtorek. Normalny plan lekcji: chemia, biologia, historia, informatyka, w-f, matma i fizyka. Jednak na historii, gdzieś w połowie lekcji, nasz nauczyciel zniknął! Tak po prostu. Gadał o jakiejś wojnie secesyjnej ( i tak nikt go nie słuchał) i zniknął. Ktoś( zapomniałem, kto) określił to jednym słowem ,,puff". Dopiero po chwili skapnęliśmy się, że zniknął też nasz 15-letni kolega, Josh. Nagle drzwi się otworzyły i weszła Astrid Ellison, w której kocham się od połowy siódmej klasy. Mówiła coś, że u niej też poznikali. Więc poszliśmy, ja, Astrid i Quinn, mój przyhaciel.
I faktycznie, było tak, jak mówiła. Poszliśmy do pokoju nauczycielskiego, ale tam nikogo nie było. Telewizor nie działał. Uczniowie biegali, zdezorientowani. Komórki nie działały. Poszliśmy do domu Quinna. Po drodze mijaliśmy rozbite samochody. Niestety i tam nikogo nie było. Zakląłem pod nosem. To niemożliwe, niemożliwe! Doszliśmy do wniosku, że zniknęli wszyscy powyżej 15 lat. Potem szybko poszliśmy do Astrid, by poszukać jej brata, który jest autystykiem. Nie było go w domu. Poszliśmy do mego domu, Astrid poszła do toalety, a ja do mojego pokoju, w którym świeciła jakaś kula, którą kiedyś wytworzyłem. Zacząłem myśleć wtedy o sobie jak o dziwaku. Lecz dziś to się nie liczyło. Moja matka zniknęła, a jej nigdy nie okazałem mojej miłości. A teraz może jest już za późno! Zszedłem na dół i zobaczyłem otwarty laptop mamy. Pisała pamiętnik. Nie rozumiałem go. O co jej chodziło z tym C.? Gdy szliśmy przez miasto, zobaczyłem pożar. Cholera! Zacząłem wydawać polecenia, niczym jakiś król. No, ale cóż, trzeba ratować ludzkie życie! Ktoś krzyczał.Wszedłem tam. Próbowałem odnaleźć dziewczynkę, krzyczącą z przerażenia. Jednak ona trysnęła ogniem z rąk, a potem było już za późno. Chyba zmarła. Podałem ją komuś, kto tylko na to czekał, a potem ktoś mnie złapał i zemdlałem. Astrid mnie obudziła. Od razu domyśliłem się przyczyny pożaru. W nocy poszliśmy do hotelu Clifftop. Mógł być tam mały Pete, brat Astrid. Jednak nie znaleźliśmy go, za to była tam bariera, która parzyła. Dotknąłem jej. Wówczas Quinn zupełnie się załamał. Potem on poszedł spać, a my, nie mogąc usnąć, gadaliśmy. Aż w końcu poszliśmy spać, martwiąc się o jutrzejszy dzień.

Ladriska · Gość

To pamiętnik Sama, taaak?

Oryginalny pomysł z tymi pamiętnikami, choć myślę, że powinnaś bardziej szczegółowo to robić, ale to ciekawy pomysł opisać wydarzenia z perspektywy jakiegoś bohatera. Z drugiej strony nie za bardzo mi ten styl pasuje do Sama, ale każdy ma swoją wizję.

A jak możemy wybierać to albo Diany albo Drake'a poproszę Xd

Kate

ELiana · Gość

Komentujcie, dobra. Proszę Was Mruga

ELiana · Gość

Dobra, piszę. Tylko,że to jak zaczął się ETAP, więc tego nie ma w książce. I to jest p. Diany.

10 XI
Dorośli zniknęli, bu ha ha ha ha. Brzmi jak dowcip, ale nim nie jest. Caine objął władzę. U jego boku stoi ten psychopata. Kazał zabetonować tych, co mu się sprzeciwiali. No cóż, a mówiłam im, żeby nie walczyli z nim. Pff. Caine wpadł też na pomysł, żeby objąć władzę w Perdido Beach. Odradzałam mu to, ale... Błagałam, mówiłam, że to się nie uda. Ale nie słuchał. Mówił, że 13 wyruszamy.
11 XI
Stał się jeszcze gorszy. Caine. Arogancki. Nikogo nie słucha. Zadufany w sobie. Ignoruje mnie. A myślała, że nikt nie może być gorszy niż DIANA LADRIS, czyli ja sama. No cóż, a kiedyś Caine był fajny.
12 XI
Caine robi się coraz bardziej zdenerwowany. Ja też. Tylko Drake cały czas tuli swoją broń. Żałosny dzieciak.
13 XI
Jedziemy! Głupi Caine realizuje swój głupi plan, aby zostać głupim burmistrzem głupiego Perdido Beach. Coś czuję, że ,, głupi" będzie moim słowem dnia. Cóż, zobaczymy. A może by tak uciec? Nie, on mnie powstrzyma. Czuję, że mnie kocha. Ale z drugiej strony gdyby kochał, słuchałby się mnie, Diany Ladris.

Medium

No, jestem pod wrażeniem.
Genialne Wesoly

Styl idealnie pasuje do Diany, odzwierciedla naszą sarkastyczną wiedźmę.
Czekam na ciąg dalszy albo na historię Drake'a.

Loki

Dopiero dziś to odkryłam i... cóż, pomysł fajny, ale wykonanie takie sobie - można było go lepiej wykorzystać.
Jedynie wspomnienie Drake'a tulącego broń (swoją drogą - skąd on tą broń wytrzasnął w Coates?!) mnie pocieszyło.
Czekam na następną, mam nadzieję ciekawszą, część.

Medium

Kate

Mi się podoba:) Tylko trochę krótkie

ELiana · Gość

Dobra, piszę. Pamiętnik Drake'a.

10 listopada
Ha ha ha, dorośli zniknęli. Tak po prostu. Siedziałem właśnie w ławce na biologii i myślałem, jak fajnie by było wymordować wszystkich nauczycieli, aż nagle facet zniknął. Po paru minutach pierwszy otrząsnął się Caine i dał mi do wykonania jakieś sensowne zadanie: złapanie wszystkich odmieńców w szkole. Wyjąłem swoją kochaną broń, której przysiągłem miłość w 6 klasie, z plecaka i zacząłem ich gonić. Po półgodzinie już miałem za zadanie zabetonować im ręce. Taylor, Brianna, Dekka, Emma, Thomas, itd. To może 1/3 tych dzieciaków. Ostatni z nich, gdy go kopnąłem z sadystycznym uśmiechem, wpadł głową w beton, a ja go zrzuciłem z okna i strzeliłem. Nie przeżył. Na mojej twarzy pojawił się błogi wyraz. Ta wiedźma Diana była przerażona, a Caine był zafascynowany. Zacząłem szydzić z uwięzionych, ale Caine w2 tym momencie oznajmił o podróży do Perdidi Beach. Ucieszyłem się, bo jak ktoś sprzeciwi się Caine'owi, to go zastrzelę. Lubie używać mojej żony, broni. Zacząłem ją całować. - Może nie przy ludziach- odezwała się Diana. Miałem ochotę ją zastrzelić. Ale moją złość przygasił fakt, że niedługo będę miał wiecej ofiar na koncie.

LovelyLie

trochę literówek i niedociągnięć, ale jest ok.
Pamiętnik Sama najmniej przypadł mi do gustu.. Taki styl trochę do niego nie pasuje. Idealnie ujęłaś sarkastyczną Dianę, a Drake.. te wzmianki o żonie wywołały uśmiech. Wesoly

Czekam na coś więcej.
Sama też planuję wstawić jakiś ff na to forum... ale jestem trochę onieśmielona waszym poziomem, i tym że prawdopodobnie nie będzie to nawet w połowie tak ciekawe jak inne ff.. Jezyk

ELiana · Gość

Dobra piszę kolejny pamiętnik, może i dziwne, ale już dawno wymyśliłam ten wpis: pamiętnik Edilia Mruga

, a potem zabieram sie z opisywanie następnych wydarzeń, więc piszcie kogo, chcecie.

10 listopada
Wtorek, 10.18, dorośli zniknęli. Nauczyciel od historii był a za chwilę ,,puffnął", jak to określiłem Oczywiście zapanował chaos, a po chwili do sali weszła, jak jej tam, a, Astrid Ellison ( zapamiętałej jej nazwisko ze szkolnego apelu, dostała jakąś nagrodę). Po chwili poszli sobie ona, Sam Temple i jak on miał? A tak, Quinn jakiś tam. No cóż, zapomniałem nazwiska. Tak się zdarza, kiedy w klasie jest się 3,5 miesiąca. Gadałem trochę z jakimś chłopakiem, chyba miał na imię Albert, mówił, że trzeba się zająć jedzeniem w tym miejscu bez dorosłych. Mądry z niego chłopak, ale kto by akurat teraz myślał o czymś takim? Zresztą to on, we wrześniu zaskoczył mnie pytaniem, kim będę w przyszłości i od razu zaczął wykład, że on będzie pracować w banku, bo pieniądze są pożyteczne, itd. bla,bla, bla. To sobie poszedłem do miasta, gdzie się włóczyłem, aż zauważyłem jakiś pożar. Zauważyłem po jakimś czasie Sama, który zaczął komenderować. Wraz z kimś pobiegłem po jakiś sprzęt. W tym czasie Sam wszedł do płonącego mieszkania. Wszedłem na drabinę i czekałem, aż wyjdzie. Najpierw podał mi ciało jakiejś dziewczynki, a potem sam się zsunął. Gdy już upewniłem się, że nic mu nie grozi, odszedłem. Zająłem jakieś mieszkanie. Następnego dnia postanowiłem szukać swojej matki, która pracowała w hotelu Clifftop. Zasypiając, obliczałem, ile czasu zostało mi do zniknięcia. Urodziny miałem w sierpniu. tylko którego? 8, 18 lub 28.Przypomniałem sobie, że 18 i zasnąłem.

I jak Wam się podobało?

LovelyLie

Jest ok.

Poprawiłaś trochę styl pisania, pamiętniki robią się ciekawe. Czekam na więcej. Wesoly

Kogo chcę.. ? Caine'a! Wesoly

Caine&Diana

Tak, Caine będzie super

ELiana · Gość

Dobra piszę. Przyjechali do PB

14 XI
Wczoraj zostałem burmistrzem Perdido Beach. Myślałem, że będzie trudniej. Gdy wysiadłem i się przedstawiłem, myślałem, że ktoś mi się sprzeciwi. Ale nikt. I to dobrze. Zaprowadziłem społeczność PB do kościoła. Od razu było widać, że nie mają przywódcy. Jakiś chłopak przedstawił mi się jako kapitan. Ale był mi posłuszny. Zdecydowałem, by weszło do kościoła tylko kilka osób. Okazało się,że był chłopak, mający nazwisko naszej szkolnej pielęgniarki. Wkurzyłem się. Mógł pomieszać mi plany. Wszedł za mną. Zacząłem wybierać posady dla osób z kościoła. W pewnym momencie jakiś chłopak, Cookie z kapitanem i innym gościem, zbuntowali się. Użyłem swojej mocy. Krzyż walnął Cookiego w ramię. Odroczyłem zebranie i poszedłem do ratusza.

LovelyLie

Trochę za mało emocji typowych dla pamiętników, na ale to w końcu Nieustraszony Przywódca, więc może po prostu jest taki zimny. Wesoly

Jest dobrze. Wesoly

ELiana · Gość

Ominęłam trochę, bo teraz przyszedł mi na to pomysł i piszę p. Lany, jak postrzeliła Edilia. Głód, s .481

15 III
Data, której nigdy ni zapomnę. Data, kiedy pojechałam zabić gaiaphage. I postrzelić Edilia. Gdy on i Dekka weszli do jaskini, ostrzegłam ją, by nic nie robiła. A właściwie ostrzegła Ciemność przez moje usta. Ale nie posłuchała. Chłopak wrzasnął, żebym przyszła. Ja nie chciałam. Przepraszam, ja chciałam. Gaiaphage nie chciał. Wtedy zrobiłam coś, czego nigdy nie zapomnę. NIGDY. Wzięłam pistolet i strzeliłam w Edilia. A nie ja. Ciemność. Za pomocą moich rąk. W głowie został mi dźwięk, którego też nigdy nie zapomnę. Będzie mi zawsze towarzyszył. Krzyk. Przerażenia i bólu. Krzyk Edilia. I głos Dekki, która coś do mnie wrzeszczała. A potem zapadła cisza.

LovelyLie

Fajne.. Takie przepełnione żalem, pasuje do momentu. Tylko trochę powtórzeń było..
Jest coraz lepiej. Czekam na następną część. Wesoly

Daisy

Ok, ocenię ostatnie trzy fragmenty pamiętników.
Edillo. Cieszę się, że czasami wtrącasz jego własne zdanie, do sytuacji przez niego opisanych. Trochę za dużo wstawiasz zwroty typu "jak jej tam, a tak itp.". Przez to, całość jest nieco niespójna.
Jak to Diana mówiła, w pamiętniku Caine'a brakuje mi tego, co było dobrze opisane w dziennikach Diany i Drake'a - własnych spostrzeżeń. Bez nich, całość brzmi nieco jak sprawozdanie. Przy tym fragmencie o walnięciu Cookiego krzyżem przydałaby się jakaś własna myśl Caine'a typu: "Cookie został ciężko ranny, ale mam go gdzieś. Nie trzeba było się sprzeciwiać Nieustraszonemu Przywódcy. Chłopak ma za swoje, ale powiedzmy szczerze - prędzej czy później i tak by go załatwił Drake, więc właściwie uratowałem go przed torturami ze strony tego psychopaty."
Pamiętnik Lany jest lepszy, naprawdę fajnie opisałaś jej emocje. Chyba najlepszy z wszystkich części dzienników które napisałaś.
Czyli ogólnie, reasumując: więcej osobistych spostrzeżeń ze strony danej postaci. Jest to ważne w pamiętnikach i całość, bez nich, wygląda jak sprawozdanie. Nie musisz ciągle opisywać sytuacji przedstawionych w książce, możesz dodać jakąś własną scenę np. wielkiej kłótni Drake'a i Diany.
Czasami połykasz literki i nie wstawiasz kropek, przecinków, ale to chyba wina twojej klawiatury.
Nie jest źle, tylko wkładaj więcej emocji w te zapiski, to będzie jeszcze, jeszcze lepiej C:

ELiana · Gość

Dzięki za szczerą opinię. Takie lubię najbardziej.